چرا دیگر از همسرم لذت نمی برم + دانستنی های جنسی
شما ممکن است احساس کنید که میل جنسی شما کم رنگ شده است. یا چیزهایی که قبلا برای شما لذت آور بوده اکنون ناراحت کننده به نظر می رسد. درباره سلامت جنسی خود مضطرب هستید، شما تنها نیستید. خیلی از زنان دچار مشکلات جنسی در نقاطی از زندگی خود می شوند. با تخمین هایی حدود ۴ نفر از ۱۰ زن یک نگرانی جنسی حداقل تجربه کرده است. در دایره های پزشکی این عارضه به عنوان ناتوانی جنسی در زنان شناخته می شود.
ناتوانی جنسی در زنان دلالت بر مشکلات مزمن یا عود کننده در مصاف با یک یا بیشتر از پاسخ های جنسی می باشد. به آنچه که شما تجربه می کنید ناتوانی جنسی در زنان نمی گویند مگر اینکه شما درباره آن مضطرب بوده یا تاثیر منفی بر ارتباط شما با همسرتان داشته باشد.
((اگرچه مشکلات جنسی در ارتباط با ناتوانی جنسی در زنان چندین رویه دارد،اما آنها قابل درمان هستند. ارتباط دادن دلواپسی های خود و فهم کالبد شناسی و فیزیولوژی طبیعی پاسخ های بدن به میل جنسی قدم های مهمی است برای بدست آوردن دوباره رضایت جنسی))
علائم و نشانه ها
دلواپسی جنسی در زنان در هر سنی اتفاق می افتد ولی ممکن است در زمان های آسیب پذیری هورمونی شایع تر باشد، مانند بعد از زایمان یا در زمان انتقال به یائسگی. نگرانی های جنسی همچنین ممکن است با بیماریهای عمده مانند سرطان اتفاق بیافتد.
مشکل شما به عنوان ناتوانی جنسی در زنان دسته بندی می شود اگر شما یک یا چند مورد از موارد زیر را تجربه کرده اید.
* میل جنسی در شما کم است یا وجود ندارد.
* شما با فعالیت جنسی برانگیخته نمی شوید یا علیرغم میل جنسی برانگیخته نمی شوید.
* شما نمی توانید به اوج لذت جنسی(ارگاسم) برسید.
* شما دارای درد در زمان تماس جنسی هستید.
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر نگرانی های جنسی موجب دردسر شما شده است به پزشک خود مراجعه کنید تا یک ارزیابی از شما به عمل آورد. کلا بهتر است چند ماه یکبار حتما به پزشک زنان مراجعه کنید.
پزشک شما ممکن است بیدرنگ یک مصاحبه با شما در مورد نگرانی های جنسی در طول دوره ویزیت معمولی پزشکی انجام دهد، یا می توانید شما بحث را شروع کنید اگر نگرانی هایی دارید که باید به پزشک خود پیام بدهید که آیا در حال حاضر از نظر جنسی فعال می باشید و یا نگرانی های جنسی شما کدام هستند.
سپس ، پزشک شما داروهایی را که شما استفاده کرده اید در خلال تاریخچه پزشکی تان مرور میکند و یک معاینه کامل انجام میدهد. در معاینه لگنی، پزشک برای علائم و تغییرات جسمی در ارتباط با نگرانی های جنسی شما بررسی می کند، مانند نازک شدن بافت واژن، کاهش خاصیت ارتجاعی پوست، داغ زخم ها، درد یا بیرون زدن اعضاء لگنی.
پزشک ممکن است شما را به یک متخصص مشاور یا یک درمان کننده جنسی برای ارزیابی عوامل هیجانی و ارتباطی ارجاع دهد و همچنین مجددا هویت جنسی، اعتقادات و نگرش های شما را بررسی کند.
ناتوانی جنسی در زنان عمدتا به چهار دسته تقسیم می شوند:
میل جنسی کم: داشتن میل جنسی کم ، یا گرایش جنسی ضعیف. این شایعترین نوع اختلال جنسی در میان زنان است.
اختلالات انگیختگی جنسی: تمایل شما به عمل جنسی ممکن است دست نخورده باشد، اما شما توانایی برانگیخته شدن یا نگهداری آن در زمان فعالیت جنسی ندارید.
اختلالات اوج لذت جنسی: شما دارای مشکل مزمن یا عود کننده در رسیدن به لذت جنسی بعد از انگیختگی کافی جنسی و یا تحریکات مداوم دارید.
اختلالات درد جنسی: شما درد در ارتباط با تحریک جنسی یا تماس واژنی دارید.اغلب مشکلات جنسی در زنان بیش از یک دسته را می پوشاند. با افزایش اطلاعات درباره طبیعت پیچیده پاسخ جنسی زن، یک منظر جدید پدیدار شده است- تمرکز بر پاسخ جنسی به عنوان یک تداخل پیچیده از اجزائی که تاثیر بر صمیمیت می گذارد، شامل فیزیولوژی، عواطف، تجربیات، اعتقادات، شیوه زندگی و ارتباطات است. اگر هر کدام از این اجزا تحت تاثیر قرار گیرد، تمایل جنسی، انگیختگی یا رضایت جنسی تحت تاثیر قرار می گیرند.در مقاله بعدی راه های درمان را برای شما توضیح خواهیم داد.
منبع: تبیان
پاسخ به سوالات شما درباره ایدز
در این مقاله سعی شده است به تمامی سوالاتی که شما در ذهن خود درباره بیماری ایدز دارید پاسخ داده شود.
آیا هر فرد آلوده به HIV مبتلا به ایدز است؟
ویروس HIV مسبب ایدز است و ایدز مرحله نهایی آلودگی با HIV است. باید دانست که هرفرد آلوده به HIV الزاما مبتلا به ایدز نیست بلکه باید یکسری معیارهای شاخص ایدز را بروز دهد تا بگوییم به ایدز مبتلا شده است.
تنها نیمی از افراد آلوده به HIV درطی 10 سال به سندرم ایدز مبتلا می شوند. این فاصله زمانی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به عوامل زیادی منجمله وضعیت سلامت فرد و عادات بهداشتی وی ارتباط دارد. امروزه به کمک بعضی ازداروها می توان این فاصله را طولانی تر کرد.
چگونه بفهمم اطرافیانم آلوده به HIV هستند یانه؟
هیچ گاه نمی توانید فقط با نگاه به اطرافیانتان به این مورد پی ببرید. هرفرد ظاهرا سالمی را که درمحل کار، مدرسه، استادیوم ورزشی، خیابان و ... ملاقات می کنید ممکن است بدون آنکه حتی خود آگاه باشد ناقل این ویروس باشد و در حالی که واقعا سالم به نظر می رسد ویروس را به فرد دیگری منتقل کند.
پس از یک تماس جنسی مشکوک و یا استفاده از سوزن مشترک، یا در واقع پس از مواجه چه کارهایی را باید انجام داد.
آزمایشاتی که بطور معمول برای تشخیص این عفونت بکار می رود براساس جستجوی آنتی بادی های ایجاد شده توسط بدن دربرابر HIV است. میزان این آنتی بادی ها دراکثر مردم درطی 3 ماه پس از عفونت قابل شناسایی است (بطور متوسط حدود 25 روز پس از تماس). اما در بعضی موارد ممکن است این زمان به 6 ماه هم برسد.
منظور از تماس جنسی سالم چیست؟
منظور این است که شما از آلودگی های منتقله از راه تماس جنسی نظیر HIV درامان هستید اگر و فقط:
الف - اگر اصولا تماس جنسی نداشته باشید.
ب - اگر تنها بایک فرد تماس جنسی داشته باشید و هیچ کدام ازشما آلوده به HIV نبوده و شریک جنسی دیگری نداشته باشید.
پ - اگر بطور صحیح از کاندوم استفاده کنید.
کاندوم های لاتکس چقدر درپیشگیری از انتقال HIV موثرند؟
بر طبق پژوهش های انجام شده بر روی افراد سالمی که با افراد ناقل این ویروس تماس جنسی داشته اند، 98 % از آنهایی که بطور منظم و به روش صحیح از کاندوم لاتکس استفاده می کرده اند به ویروس آلوده نشده اند. لذا کاندوم لاتکس درصورت استفاده منظم می تواند تا حد زیادی ازخطر انتقال HIV بکاهد.
توصیه مهم :
جلوگیری ازتماس جنسی مشکوک بهترین راه برای جلو گیری از ابتلا به عفونت HIV (وسایر بیماری های مقاربتی) است ولی آنهایی که فعالیت جنسی دارند لااقل توصیه های زیر را بکار بندند :
الف - مقاربت فقط بایک شریک جنسی سالم.
ب - استفاده از کاندوم های لاتکس درهر نوبت.
آیا HIV ازطریق تماس های اتفاقی منتقل می شود؟
خیر. این ویروس درطی فعالیت های روزمره درمحیط کاری منتقل نمی شود.
من جمله :
الف - تماس های اجتماعی روزمره شامل دست دادن، روبوسی و در آغوش گرفتن دوستان.
ب - ورزش و کار .
پ - خوابیدن در یک اتاق و یا نفس کشیدن در هوای مشترک (محیط کار، اتومبیل و ... ) .
ت - ظروف غذا یانوشیدنی مشترک، دستگیره در، استفاده از آب مشترک درشستشو، شنا در استخر مشترک.
ث - آب دهان انداختن، عطسه و سرفه.
ج - عرق بدن و اشک.
چ - گزش پشه یا سایر حشرات.
علائم و نشانه ها و بیماریهای شایع حاصل از آلودگی با HIV چیست؟
علائم و نشانه های شایع آلودگی با HIV عبارتند از:
- عفونت (مغز، خون و دستگاه تناسلی)
-کاهش شدید وزن
-عرق شبانه
-تب و لرز
-ضایعات مخاط دهان
-سردرد
-اختلال دید
-احساس خستگی مزمن
-اسهال
-جنون
بیماریهای شایع حاصل از HIV عبارتند از :
-هرپس (تب خال)
-سل
-عفونتهای بی هوازی
-بدخیمی
-مننژیت (عفونت لایه های مغز)
-ایدز
توجه :
بسیاری از افراد آلوده به عفونتهای آمیزشی و ایدز علائمی از بیماری ندارند در حالیکه می توانند آلودگی را به دیگران سرایت دهند. پس در هر تماس جنسی مشکوک، خطر آلودگی را در نظر داشته باشید.
بهبود عملکرد جنسی با غذا
تغذیه و رژیم غذایی نقش مهمی در عملکرد جنسی و قدرت باروری هر دو جنس دارد. الگوی تغذیه مناسب و دریافت مقادیر کافی ویتامین ها و مواد معدنی از جمله ویتامین های گروه B، ویتامینE ،A و عناصر روی، منیزیم، سلنیوم و ... نقش مهمی در سلامت سیستم تناسلی، حفظ و بهبود قدرت باروری، تولید هورمون های جنسی، رشد و نمو دیواره رحم، تولید اسپرم و تشکیل سلول تخم دارند.
بر اساس مطالعه ای که در نشریه طب جنسی به چاپ رسید مشخص شد که مصرف غذاهای دریایی توسط زنان مبتلا به دیابت موجب می شود که این زنان عملکرد جنسی بهتری داشته باشند.
مصرف غذاهای دریایی در مردان نیز موجب بهبود توانایی نعوظ در آنان می شود. متخصصان معتقدند که پیروی از رژیم غذایی مدیترانه ای که سرشار از میوه ها، سبزیجات، روغن زیتون و ماهی می باشد، عملکرد جنسی را در هر دو جنس بهبود می بخشد. از سوی دیگر مصرف کافئین، الکل، سیگار و بی تحرکی موجب بروز اختلال در عملکرد جنسی می گردد.
بر اساس مطالعات ترکیب اسیدهای چرب موجود در اسپرم یکی از عوامل مهم و موثر بر باروری به شمار می رود. تحقیقات اخیر نشان می دهند که غلظت اسیدهای چرب امگا-3 موجود در اسپرم مردان نابارور کمتر از سایر مردان است. همچنین در مردان بارور نسبت اسیدهای چرب امگا- 3 به امگا- 6 بالاتر می باشد. بنابراین اسیدهای چرب امگا- 3 می توانند در مردان ناباروری که دچار اختلال در تعداد، حرکت و شکل اسپرم هستند، به درمان ناباروری کمک کنند.
امگا- 3 نوعی اسید چرب غیر اشباع با چندین پیوند دوگانه است. این اسیدهای چرب در هر مرحله از زندگی ضروری اند و در تنظیم کلیه عملکردهای فیزیولوژیک بدن از جمله در سیستم قلبی - عروقی، تولید مثل، ایمنی، عصبی، بینایی، پوست و اسکلت به کارمی روند. سه اسید چرب معروف از خانواده امگا- 3 عبارتند از: آلفالینولنیک اسید (ALA)، ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA)و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA).
ماهی ها به ویژه ماهی های چرب و روغنی، تخم کتان و گردو منابع غذایی امگا- 3 به شمار می روند.